HEMA de metselaar ;)

Namaste lieve vrienden en familie!

Mijn Indiase naam is Hema of Jemma, het Kannada is een taal met klanken en ik denk dat ze klank van en losse e niet kennen. Maar wle lekker Nederlands HEMA :P Ik begin steeds meer Kannada te leren, ook van mijn collega's. Op de foto zie je VJ (the chief) en Gopal. Ze kunnen helemaal geen engels maar zijn wle heel grappig, vooral Gopal is een heel aardig mannetje. Hij is 39 en heeft geen voortanden meer, maar wil mij altijd helpen en probeert dingen uit te leggen. Maargoed ik maak r weer een lekker chaotisch verhaal van, bij voorbaat sorry. Ik zal eerst de situatie omschrijven...

Deze maand zal ik in Spoorthi(9 km van Kundapur) de beginselen van het metselen leren. Daarna zal ik meegaan naar de fabriek van Rakesh(oprichter FSL, tevens zakenman). Hij heeft namelijk een nieuw soort steen met gaten/nieuw soort techniek ontwikkeld en die ga ik daar dan leren zodat ik de maanden daarna deze nieuwe techniek aan de kinderen van Nammaboemi kan leren. Nammaboemi is een plek waar straatkinderen opgevangen worden, ze slapen hier maar krijgen ook scholing. Ik ben er in mn introductieweek op bezoek geweest en het lijkt me een heel vredige plek en de mesnen lijken me aardig.

Het klinkt allemaal veelbelovend en heb ook echt veel zin in dit 'traject'. Zo leer ik echt wat en kan ik wat nuttigs doen.

In Spoorthi zit ik ook bij mn gastgezin, bij de oprichter van dit 'hostel'. Hier wonen kinderen van hele arme gezinnen, of wezen, maar ook loopt er nu een verstoten omatje rond en nog een paar verdwaalde mensen. In Spoorthi worden ze dus opgevangen, en krijgen ze eten en douche enzo en overdag gaan ze naar school. Er is nu nog een NLmeisje in het gast gezin, en twee Franse meisje zijn nu naar Nepal voor verlenging visum. Iedereen pakt het eten voor zichzelf eik en gaat zn gang maar. Er is niet een moment dat het hele gezin bij elkaar is eik, wat wel jammer is want er is niet echt gelegenheid om een gesprek te voeren ofzo. Aan de andere kant is het wel lekker dat ik ook gewoon mn gangetje kan gaan en ik eet wle altijd met Irene.

Het constructiewerk is wel zwaar, eerst was ik de hele tijd met emmer cement aan het sjouwen. De indiase manier van metselen is ook wle iets anders dan de Europese, tenminste qua materiaal iig. Iets als waterpas, betonmolen of kruiwagen kennen ze niet. Toch hebben ze allemaal ingenieuze maniertjes verzonnen om toch een heel strak muurtje te maken. Het preciesie werk kan ik nog niet, maar het voorwerk wel en ik oserveer wel heel goed de manier van werken.

Zag 3 dagen geleden slang van 1,5m in de tuin die een muis pakte! Ook zon dikke witte slijmerige ranzige Pumba lion king) worm in de aarde gezien. Schijnen ook schorpioenen te zitten. Maar eik heb ik helemaal geen last van beesten hier, behalve de klotemuggen dn die me gek maken, wordt kapotgestoken, er is gelukkig geen malaria hier.

Afval wordt allemaal verbrand...heel ranzig gewoon op straat en batterijen alles gaat drin :S

Mijn blanke huis is raar, maar mijn sproeten en moedervlekken zijn nog veel vreemder..

Ik begin al echt aan India te wennen, voel me heel relaxt, leef wel met de stormproblemen in NL mee en blijf benieuwd naar alle nieuwtjes! Ik ga morgen met wat relaxte mensen van de introductieweek naar Gokarna. Mijn eerste treinervaring van 2,5u naar het noorden. Gokarna is een pelgrimsplaats voor Hindus, en er zijn hele mooie stranden schijnt....

Veel liefs en nog wat foto's...

kus! eM..