India is net de belastingdienst

Namaskara!

Ik zit nu midden in de training in Nammabhoomi. Niet dat dat vlekkeloos gaat…hoeveel verschillende bouwtekeningen en materiaalcalculaties ik heb gemaakt staat me niet meer bij... Met hoeveel mensen k heb gesproken over de training is me ook even ontschoten. En zelfs tijdens t bouwen staat niet alles vast (letterlijk en figuurlijk!) Voordat je echt wat voor elkaar krijgt hier en helder heb wat je wil gaat heel wat tijd en discussies in zitten. Eigenljk een beetje zoals de belastingdienst, waar k 4 maanden gewerkt heb voor mn India-reis, voel me helemaal thuis hehe.

Niet dat t af en toe heel irritant en frusterend is. Twee weken geleden mn eerste echte baalweek in India gehad. Mn project liep niet, mn gastgezin is af en toe beetje vaag en ik was ng steeds alleen n mn gastgezin, ook begon ik aan het hele nut van mn project te twijfelen en ik kon er met niemand over praten. Toen kreeg ik ook ineens hoofdpijn en hoge koorts. Uiteindelijk is alles goed afgelopen. Ik was na 3 dagen weer helemaal gezond en een nieuw meisje is in mn gastgezin gekomen. Bruna, een heel cool weiffie uit Frankrijk. En ik heb mn instelling verandert. Als je wat wil bereiken moet je hard en duidelijk zijn en die mood probeer ik nu vast te houden.

Ook leuk nieuws vanuit hier…het huwelijk van mijn gastbroer Kiran uit Bangalore was 2 weken geleden. Supergroot feest. Het is was een prtestants huwelijk. Zondagavond was ‘rose’, na een gebed van de priester werd Kiran in zijn ondergoed met zn getuige ernaast helemaal ingesmeert met een soort wittig cocosprutje.(zie foto) Later kwamen zn neefjes ook nog om m met eieren en n tomaat in te zepen. En dit allemaal in teken van vruchtbaarheid en reinheid. Met de 200 genodigden nog lekker gegeten daarna.

Maandag was echter de grote huwelijksdag. In de kerk werd Kiran met zijn vrouw verbonden. Na de kerk was er een ceremonie en diner voor 1500 mensen! Heel podium was opgebouwd, lichtvoorziening, band en presentator…alles was er. Deel van het hele geburen was dat de bruid zich 3 keer omkleed: eerst een witte trouwjurk, daarna een rode sari en later een blauwe. Een dng van de ceremnie staat me ng heel goed bij, de presentator gaf een voorbeeld van een stel wat al 50jaar getruwd was en wat de kracht van dit goede huwelijk was.Namelijk dat de man alle kleine beslissingen aan de vrouw overliet (zoals het kiezen van de kleur gordijnen) en dat hij zich bezig hield met alle grte beslissingen. (!)

Zo zit de Indiase mentalteit over man-vrouw relatie nog wel in elkaar. Dit is wel aan het veranderen.

Verder hb ik Ronald en Hanneke in Goa gezien en zijn ze later naar Kundapur gekomen en naar Basrur om in mijn gastgezin te komen eten. Beetje jammer dat de hond na mijn schoenzool nu ook Ronald’s adidasjes te grazen heeft genomen…

Veel Nederlands gepraat de afgelopen week, dus wat mnder Engelse woorden tussendoor nu gelukkig. Ook met skype haal ik mn Nedrlands een beetje op, als je ff relaxt wlt lullen supermakkelijk te installeren en dit s mn skpenaam: hema.de.metselaar

‘leuker kunnen we t niet maken, wel makkelijker’ ;)

Maar mn Nederlands zal ook dor Arjen op peil gehouden worden. Maandag komt hij voor twee weken hier, echt super zn in! Eerst weekje Kundapur, mss beetje helpen n mn project en dan gaan we ng een week reizen met als eindbestemming Mumbai, ben benieuwd…en kan niet w88 op de kaas en toastjes hehe

Ook nog wat reisfoto’s en huiselijke plaatjes heb k drbij gezet…enjoy!

De toets van de ‘i’ en ‘o’ doen t niet z goed zoals je mss wel kunt zien srry!

Dikke kus, liefs,

eMma..